Κομμός

Στην πεδιάδα της Μεσαράς υπάρχει κατοίκηση από τη νεολιθική περίοδο, περίπου το 6500 π.Χ.. Κατά την εποχή του μινωικού πολιτισμού, χτίστηκαν εδώ μεταξύ 1900 και 1450 π.Χ. πόλεις με εκτεταμένες εγκαταστάσεις. Τα πιο σημαντικά μέρη στη Μεσσαρά ήταν η Φαιστός και αργότερα η Γόρτυνα. Εκτός από τη γεωργία, το εμπόριο ήταν μια σημαντική βιομηχανία στις πόλεις εκείνης της εποχής. Αυτό συνέβη σε μεγάλο βαθμό από τη θάλασσα, η οποία απαιτούσε λιμενικές εγκαταστάσεις κοντά στα μεγάλα οικονομικά κέντρα.

Αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι ένας οικισμός στη νοτιοδυτική ακτή της πεδιάδας της Μεσσαράς, γνωστός τώρα ως Κομμός, ξεκίνησε να υπάρχει περίπου το 1900 π.Χ.. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι το λιμάνι χτίστηκε επειδή η Φαιστός και αργότερα η Αγία Τριάδα έχασαν την άμεση πρόσβαση στη θάλασσα λόγω προσχώσεων του Γεροπόταμου.^[3] Ο Κομμός υπήρχε ως μινωικό λιμάνι ως το 1200 π.Χ., εποχή των «λαών της θάλασσας» στην ανατολική Μεσόγειο και αργότερα ως ελληνικός οικισμός μέχρι την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Περί το 200 μ.Χ. εγκαταλείφθηκε. Μερικές φορές έχει προταθεί ότι ο «λείος βράχος» (λισσή πέτρη) που αναφέρεται στην Ομηρική Οδύσσεια, στην οποία λέγεται ότι το μεγαλύτερο μέρος του στόλου του Μενέλαου είχε καταστραφεί όταν επέστρεφε από την Τροία κατά τη διάρκεια μιας καταιγίδας, ήταν κοντά στον Κομό.^[4] Θα μπορούσε να είναι το ακρωτήριο Λίθινο ή τα νησιά Παξιμάδια.